Choć istnieje wiele różnych ras i rodzajów kotów, organizm każdego z nich funkcjonuje mniej więcej ten sam sposób. Koty przypominają budową ciała inne drapieżniki obdarzone szybkim refleksem i smukłą sylwetką. Dzięki temu mogą łatwo wymknąć się bardziej niebezpiecznym zwierzętom lub złapać zdobycz podczas polowania. Jeśli chcesz zrozumieć zachowanie i potrzeby swojego kota, zapoznaj się z jego anatomią (budową) i fizjologią (sposobem funkcjonowania).
KOTY DOSKONALE WIDZĄ W CIEMNOŚCI
Kocie oko – niezwykle ważna część ciała – jest zbudowane tak, aby dobrze widzieć w ciemności. Pole widzenia kotów obejmuje 285 stopni, przy czym mniej więcej połowa pola widzenia każdego oka pokrywa się z polem drugiego. Koty słyną z dobrego wzroku, a zwłaszcza z doskonałej zdolności widzenia w ciemności. Badania wykazały, że oczy zwierząt o nocnym trybie życia różnią się budową od oczu tych żyjących w ciągu dnia. Zwierzęta nocne widzą w ciemności sześć razy lepiej od ludzi.
Jest tak, ponieważ w ich oku znajdują się miliony drobnych soczewek wyłapujących światło. Wystarczy jedynie jego niewielka ilość, aby zwierzę mogło dobrze widzieć. W całkowitej ciemności koty nie używają oczu, lecz wibrysów, a także uszu i nosa.
Kocie oczy zostały wyposażone również w warstwę odbijającą światło za siatkówką, dzięki której może wydawać się, że świecą, gdy w ciemności skieruje się na nie światło.
ANATOMIA KOTA – SZKIELET I MIĘŚNIE
Szkielet i mięśnie kota zostały stworzone do polowania. Koci tułów składa się z chrząstek, a szkielet – zbudowany nawet z 282 kości – służy również do przechowywania zapasów wapnia i fosforu.
Dzięki swojej anatomii i fizjologii koty są świetnymi łowcami. Ich mięśnie są doskonale rozwinięte, a szczęka, kości i grzbiet – wręcz stworzone do polowania. Koci kręgosłup jest niezwykle mobilny i rozciągliwy, a ogon – stanowiący przedłużenie kręgosłupa – pomaga w zachowaniu równowagi. Dzięki swojej niezwykłej mobilności, koty mogą z łatwością złapać potencjalną zdobycz lub zwinnie pokonać nawet najbardziej zawiłe przeszkody.
Silne mięśnie, grzbiet i tylne łapy umożliwiają kotom wspinanie się pod górę – na przykład na drzewa – za pomocą pazurów, stworzonych przede wszystkim do wspinaczki pod górę, a nie w dół. To właśnie dlatego kotom często zdarza się utknąć na drzewie.
SKÓRA I FUTRO CHRONIĄ ORAZ OCIEPLAJĄ
Skóra i futro mają przede wszystkim za zadanie chronić kota przed uszkodzeniami
zewnętrznymi. Gruczoły skórne wydzielają również feromony służące do znakowania terytorium. To właśnie dlatego koty często ocierają się o nogi lub meble w mieszkaniu.
Kocia sierść jest niezwykle gęsta, a gdy włosy osiągną już swoją pełną długość, przestają rosnąć. Futro składa się z trzech rodzajów sierści, zarówno w przypadku krótko-, jak i długowłosych ras, a każda z nich posiada unikalne właściwości.
- Okrywa włosowa to wierzchnia warstwa sierści, złożona z prostych włosów o równomiernej grubości. Nadaje kotu jego główny kolor i chroni go przed wilgocią.
- Warstwa środkowa znajduje się pod spodem i wraz z warstwą zewnętrzną stanowi główną ochronę kota przed światem zewnętrznym. Składa się z włosów ościstych i wełnistych.
- Podszerstek znajduje się najbliżej ciała i jest złożony z cienkich, miękkich włosów. Pełni funkcję izolacyjną i pomaga kotu utrzymywać ciepło.
ANATOMIA KOTA – ŻOŁĄDEK I JELITA
Prawidłowe działanie żołądka i jelit jest niezbędne, aby kot mógł przyjmować składniki odżywcze, które znajdują się w pożywieniu. Kocia ślina nie zawiera żadnych enzymów o właściwościach rozkładających pokarm – dlatego koty przeżuwają jedzenie o wiele krócej od nas. Trawienie rozpoczyna się u nich dopiero w żołądku.
Pokarm ulega rozkładowi w przewodzie pokarmowym, aby umożliwić wchłonięcie substancji odżywczych. Organizm reguluje poziom enzymów potrzebnych do rozkładu białek i tłuszczy, niestety enzymy w kocim układzie pokarmowym nieco gorzej radzą sobie z rozkładem węglowodanów. Dlatego powinny one stanowić jedynie niewielką część jadłospisu domowych tygrysów.
Bardzo kwaśne pH w żołądku kota ułatwia proces oczyszczania organizmu i zapewnia naturalną ochronę przed infekcjami przewodu pokarmowego.
